در بخش رادیولوژی، یکی از آن اتندینگ‌های متفاوت را ملاقات کردم. میان‌سال بود. لاغر. قدش بلند. موهایش کم‌پشت.
روز اول که آمد، به جای اینکه مثل همه به سراغ لپ‌تاپ و پروژکتور برود، چند تا لایت باکس آورد. یک سری کلیشه رادیوگرافی را از لابه‌لای کارتن‌هایش بیرون کشید. می‌گذاشت روی لایت‌باکس‌ها و توضیح می‌داد.
داشت نمای Coffee bean را در Volvulus توضیح می‌داد. کلیشه‌ی بعدی را گذاشت. گفت از یک دانه‌ی قهوه با X-Ray عکس گرفتم. این شکلی میشود. برای همین به آن نما، Coffee Bean می‌گویند.
روشش برایم جالب بود. خیلی راحت درس می‌داد. زور نمی‌زد. آرام بود.
پایان آن روز نیز گفت: امتحان واقعی را جامعه از پزشک می‌گیرد.
این حرفش خوب در ذهنم جا خوش کرد.
آن زمان، هنوز کووید-۱۹ وجود نداشت.
اما حالا کووید آمده است.
آمدنش، بسیاری از ضعف‌های آموزشی ما را پررنگ‌تر ساخت و آن‌ها را که کمی پنهان بودند، آشکار کرد.
آن‌قدر که هیچ‌وقت به اندازه‌ی زمان کنونی، این حرف فاینمن برایم ملموس نبود:
متوجه نمی‌شوم که چطور کسی می‌تواند در این سیستم آموزش ببیند. سیستمی که عقاید خودش را ترویج میکند. سیستمی که در آن افراد امتحان‌ها را صرفاً قبول می‌شوند و به بقیه نیز یاد می‌دهند که چطور امتحان‌ها را قبول بشوند؛ اما کسی چیزی یاد نمی‌گیرد.
همین بود که حدود دو سال پیش، مدرسهی پزشکی را راه انداختم.
چند ماهی بود که سایت مدرسهی پزشکی را به خاطر وجود یک ویروس Redirect بسته بودم. خودم هم درگیری‌های دیگری داشتم. بالاخره، پس از امتحان دستیاری، فرصتش ایجاد شد که آن را دوباره بسازم، نوشته‌هایش را از نو بخوانم، برخی را ویرایش کرده و فضایش را برای آن‌چه که باید بشود، آماده کنم.
مدرسهی پزشکی خیلی جوان است و هنوز راهی بسیار طولانی در پیش دارد. اما امیدوارم بتوانیم در آن‌جا، فضایی فراهم آوریم که به قول فاینمن، “کسی چیزی یاد بگیرد”.
این روزها، مشغول مرور طب داخلی برای بچه‌های مدرسهی پزشکی هستم. در حد توان و سواد خودم درس می‌دهم و آن‌چه را که بلدم، می‌گویم. هر دانشجویی که دوست داشته باشد، می‌تواند بیاید (+).
سلاام امیرمحمد
امیدوارم حالت خوب باشه 🙂
چند روزیه که دارم بین جمله‌ای که لطف کردی نقل کردی و جمله یکی از اساتید عزیز به شدت ارتباط برقرار میکنم. حیف که لینک کلاس‌های اون روزهای مدرسه رو دیر دیدم در انتهای پست. ممنون که نوشتی و می‌نویسی :))
“امتحان واقعی را جامعه از پزشک می‌گیرد.”
“بیمارستان جنرال و بزرگ ؛ مینیاتور واقعی تمام مسائل و معضلاتِ یک جامعه است.”
سلام چقدر دیدگاهتون متفاوت و عجیبه برای منی که تا به امروز چیزی جز غر زدن و ترسوندن ندیدم هرچند که بعضی از اون ترس ها و غر زدن ها منطقی به نظر میاد مثل ترس از اینکه داروی اشتباه تجویز بشه حال بیمارو بدتر کنه یا حتی باعث مرگ بشه. بین پزشکان متخصص برای یک بیماری تشخیص های متفاوتی داده میشه و لزوما هردو پزشک درست نمیگن تعداد شونم کم نیست.
ولی علت این تفاوت ها و اشتباهات چیه؟ایا یک چیز نرمال بین پزشک های تازه وارد در همه رشته های major هست که حداقل یک یا دو بار اشتباهات بزرگی میکنن تا بعدش مجرب میشن یا نه فقط مختص اوناییه که اخلاق حرفه ای براشون مهم نبوده و تو دوران تخصصشون فکر زیاد کردن سواد و مهارتشون نبودن؟ و یا سهمیه ای بودن کلا توانایی و شایستگی نداشتن؟ یا در دانشگاه خوبی تخصص نگرفتن؟ ایا میشه هر تخصصی خواند و هیچ اشتباهی مرتکب نشد؟یا اشتباهات ناخواسته بخش اجتناب ناپذیر پزشکیه و با تلاش زیادم بازم اشتباه پیش میاد و صرفا با گذر زمان و تجربه میشه دیگه اشتباه نکرد
اگر اشتباه نکنم یک بار گفتید شما هم اشتباه کردین و خودتون رو یکم و شاید مقصر دونستین برای فوت یک بیمار
اون لحظه براتون حس موقتی پشیمانی از پزشکی داشت؟
اگر درسنامه های pdf را اینجا هم بگذارید خوب است بخصوص مواقعی که تلگرام قطعه یا دیر بالا میاد یا تصاویر دانلود نمیشه. دست مریزاد به تلاش و محبت بی چشمداشت شما
آدرس تلگرام مدرسه پزشکی را برایم میفرستید؟ من دوره پزشوی عمومی را گذرانده ام و دوست دارم جایی به صورت اساسی از نو یاد بگیرم
سلام
خدمت شما:
https://t.me/theschoolofmedicine_ghorbani
بسیار ممنونم. اگر درسنامه ها در این وبلاگ خودتان هم باشه خیلی خوبه. یک تنه دارید جور همه اساتید رو می‌کشید. خدا قوت
سلام وقت شمابخیر
ببخشیدمن دانشجوی ترم دوهستم و میخواستم ببینم امکانش هست برای عمیق ترخواندن آناتومی ماروراهنمایی بکنید؟بنده مطالعه میکنم اما هنگامی که باید موقعیت عناصرراارخودم طوری به غیراز انچه که کتاب بررسی میکند میپرسم نمیتوانم خوب تجسم کنم ودرذهنم مبهم میشود،به نطرشما برای ارتقای مهارتمون دراناتومی ازچه روشی استفاده کنیم؟ایا بامرور مداوم درست میشود یااینکه نیازاست خودمان را ازراه های دیگربه چالش بکشیم؟صمیمانه ازتمام راهنمایی های شما که تاالان به ما خیلی کمک کرده ممنونم.مسیرتان همیشه پرفروغ.
سلام آقای قربانی
وقتتون بخیر
چطور میشه تو گروهتون عضو شد
لطفا راهنمایی کنید با تشکر
این که دغدغه آموزش پزشکی داری خیلی عالیه.
موفق باشی در این مسیر همیشه.
چقدر خوبه ک برای داشتن پزشکان بهتر دغدغه دارید
موفق باشید
چقدر خوشحالم بستری مثل مدرسه پزشکی رو فراهم کردی. امیدوارم اونجوری که دلت میخواد گسترشش بدی و جایگاه واقعی خودشو پیدا کنه.
سلام امیدوارم که آزمون خوبی رو گذرونده باشید:) مطمئنم همونطور که اینجا خیلی زیاد مطلب هست برای یاد گرفتن، مدرسه ی پزشکی هم با توجه به دلسوزی و حساسیتی که در شما دیدم برای تلاشی که در جهت آموزش واقعی می کنید به تدریج منبعی میشه که لغت مدرسه رو به صورت واقعی تعریف کنه.
در آخر یه سوالی ازتون دارم که به راهنماییتون نیاز دارم. براتون پیش اومده که گاهی برای چیزی وقت و انرژی زیادی بذارید اما هر چی بیشتر تلاش کنید بیشتر ازتون دور بشه؟ تو چنین مواقعی چیکار می کنید تا بتونید ذهنتون رو آروم تر کنید و انرژی از دست رفتتون رو برگردونید برای دوباره تلاش کردن و ادامه دادن؟ البته اگر شخصی نیست. چون معمولا نوشته های این وبلاگ با روحیات من سازگار هست گفتم شاید راهکاریم که شما دارید برام مفید باشه.
سلام و دورد امیر محمد قربانی …من در اره کنکور ۱۴۰۱هستم نمی توانم در فضای مجازی انقدر مانند قبل اکتیو و فعال اما با گوش کردن به فایل های رادیو کار نکن ان هم چندین بار و اینکه انقدر دنیای پزشکی بزرگ است ترغیب شده ام و علاقه ی شدیدی پیدا کردم که پزشکی بخوانم و در راهش بمانم ..از شنیدن اینکه قرار است مدرسه ی پزشکی راه بیفتد احساس شعف می کنم برای ان روزها و یاد گرفتن پرشکی با استادی و راهنمایی شما نهایت تلاشم را می کنم.. امیدوارم در امتحان دستیاری بهترینها را کسب کنی و بیش از پیش بدرخشی ..
اقای دکتر شما استریت بودید،نمیدونستیم!؟?
(اخه توی وبلاگتون من ندیده بودم چیزی بگید(البته قسمت هایی ک من خوندم)،فقط فکر کنم تو یکی از کامنتای نسبتا قدیمی،گفته بودید،طرح میرید بعد عمومی?)
ممنون میشم اگ ب ما هم لطف کنید بگید ک چجوری تونستید استریت بشید??
من خودم ک بقول بچه ها تازه اندک ترم هستم?(ترم۳)
ولی از مطالب وبلاگ و اینستا تون واقعا استفاده میبرم و برام کمک کننده و انگیزه دهنده است?
ان شاءالله در همه مراحل زندگی موفق باشید.جواب امتحانتونم عالی بیاد?
استریت آموزشی بود؛ به خاطر نفرات برتر. برنامه‌ام هم طرح بود و متأسفانه مجبور شدم عوضش بکنم و امتحان دادم.
لطفاً به نوشتن ادامه بده…بیشتر از قبل
واقعا آرزو میکنم مدرسهی پزشکی به جایگاهی که لایقش هست در آموزش درست و واقعی پزشکی برسه و بشه به عنوان حتی تنها منبع قابل اعتماد پزشکی برای ما دانشجوها.
امیدوارم بتونم هم از لحاظ علمی و هم از لحاظ مالی تأمینش بکنم واقعا.
سلام
جناب سوالی داشتم خدمتتون
من یک دانشجوی فارغ التحصیل مهندسی هستم
فوق العاده کنجاوم بدونم کتابای رفرنس پزشکیتون رو از کجا میگیرید؟
همه اورجینال هستن؟
سلام محمد. نه. یه چند تا از قدیمی‌ترهاش اوریجینال هستند. بقیه همه آفست چاپ شدند. سایت‌های زیادی هستند. یه سرچ بکنی میارن
سلام . وبلاگتون واقعا محشره .من همیشه برای دیدنش ذوق دارم. یه سوال دارم میدونم که به این مطلب ربط نداره اما امکانش هست برای یادگرفتن از پایه ecg یع کتاب معرفی کنین؟?
من کتاب Goldberger رو خیلی دوست داشتم.
چه خوب که پست جدید نوشتی امیرمحمد جان 🙂
امیدوارم تو راهی که انتخاب کردی موفق بشی و مدرسه پزشکی بتونه یک اتفاق خوب برای این سیستم باشه …
و بتتونی تو این مسیر مشتاق و خوشبخت باشی 🙂
سلام. چن وقتی نبودی… دلم برات تنگ شده