ماجراهای بیمارستانی

خاطرات بخش: لوپوس

نرگس ۲۶ سال داشت. عاشق بچه بود. تا‌به‌حال، دوبار حامله شده بود که در نهایت منجر به سقط شده بودند. می‌خواست دوباره بچه‌دار شود که متوجه شد یک سری برجستگی زیر پوستی دارد. چند عدد زخم هم در درهانش شکل گرفته بود که خونریزی داشت. تعدادی هم لکه‌های پوستی به وجود آمده بود. پیش متخصص […]

از کتاب‌هایی که می‌خوانم

شعری کوتاه از سیلوراستاین: دونالد ناشنوا

دونالد ناشنوا، شعری کوتاه از سیلوراستاین است.   ترجمه‌ی آن را از کتاب چراغی زیر شیروانی، نوشته‌ی شل سیلوراستاین، ترجمه‌ی رضی هیرمندی، انتشارات شولا در این‌جا می‌گذارم. اگرچه معتقدم، اصلا به زیبایی متن اصلی آن نیست. +۱۰۹

از کتاب‌هایی که می‌خوانم

اول کتاب چه می‌نویسید؟

اشتباه نکنید. منظورم کتاب‌هایی نیست که می‌خواهیم کادو بدهیم. منظورم کتاب‌های خودمان است. نمی‌دانم عادت‌های موقعِ کتاب خواندن شما چگونه است. در آن خط می‌کشید یا نمی‌کشید. از ماژیک‌های هایلایت استفاده می‌کنید یا نه. از یک رنگ استفاده می‌کنید یا از چند رنگ. حاشیه‌نویسی انجام میدید یا فیش‌نویسی می‌کنید و کاغذ در آن می‌گذارید. جلد

آموزش پزشکی, ماجراهای بیمارستانی

هنوخ شوئن لاین پورپورا

قبل از ورود به دانشکده‌ی پزشکی بود که با بیماری هنوخ شوئن لاین پورپورا (Henoch–Schönlein Purpura) آشنا شدم. در یکی از اپیسودهای House MD. از همان موقع اسم آن برایم جذاب بود. هنوخ شوئن لاین پورپورا جزو بیماری‌هایی هست که در آن، رگ‌ها دچار مشکل می‌شوند. التهابی درون آن‌ها شکل می‌گیرد و متعاقب آن، کلیه‌ی

دنیای شگفت‌انگیز موسیقی

دعوت به شنیدن (۳): مهتاب از دبوسی

آخرین چیزی که گوش دادم، آهنگی بود به اسم کلیر دو لون. اثر دبوسی بود. این نز‌دیک‌ترین بازنمایی فضا بود که تا آن موقع شنیده بودم و آن‌جا ایستاده بودم، وسط اتاق، خشک شده از این شوک که یک انسان توانسته چنین صدای زیبایی خلق کند. زیبایی‌اش مرا به وحشت انداخت. از کتاب انسان‌ها –

از کتاب‌هایی که می‌خوانم

انسان‌ها

من نشستم و نفس کشیدم، با ریه‌هایی که یک روز از کار می‌افتادند؛ اما هنوز هوای گرم و تمیز زیادی باید به درون راه می‌دادند. بعد به طرفِ کامپیوترِ ابتداییِ زمینیِ گالیور برگشتم و شروع کردم به تایپ، هر توصیه‌ای که برای کمک به یک انسان به فکرم می‌رسید، را نوشتم:   — کنجکاو باش.

آموزش پزشکی

ترم یک: دانشجویان ایرانی و خارجی

امروز، دوباره کارگاهی برای ترم یکی‌ها داشتم. جریان این کارگاه‌ها از این قرار هست که از چندی پیش، دانشجویان علوم پایه، هر ترم، یک درس ۰.۲۵ واحدی دارند در قالب فرایندی به نام تم‌های طولی. این ترم، یعنی نیمه‌ی اول سال ۹۶، مدرس دو کارگاه از تم‌های طولی بودم. یکی برای دانشجویان بین‌الملل (غیر ایرانی)

آموزش پزشکی

دو ماه در بخش زنان و زایمان

پیش‌نوشت: این نوشته، صرفا برای خالی کردن خودم است. همین. مهر و آبان را در بخش زنان و زایمان بودم. مهرماه را در بخش زایمان یا همان Obstetrics که به اختصار در بیمارستان آن را OB می‌نامند و آبان ماه را در بخش زنان یا همان Gynecology که به اختصار آن را GYN می‌نامند. اگر

روز‌نوشته‌ها

مدیریت توجه با درخت کاشتن

بیش از دو سال پیش بود که با شایان در برنامه‌ای به نام زنگ تفریح در دانشگاه، کارگاهی برای دانش آموزان دبیرستانی برگزار کردیم. شایان در آن کارگاه، اپلیکیشنی به نام Forest را معرفی کرد. این برنامه به عنوان یکی از اپلیکیشن‌های خوب مدیریت زمان به دانش آموزان معرفی شد (آن موقع، در مورد مدیریت

از فراز و نشیب‌های مسیر زندگی

یک نقاشی از گوگن – از کجا آمده‌ایم؟ کیستیم؟ به کجا می‌رویم؟

به جز نحوه‌ی شخصی خودم برای خواندن پزشکی، تا به حال سیر مطالعاتی نداشتم. تقریبا می‌توانم بگویم از هر کس و هر چیزی که خوشم می‌آمد، می‌خواندم و موضوعی خاص را دنبال نکردم. الان به جایی رسیده‌ام که حس می‌کنم نیاز دارم تا در کنار این کتاب‌های پراکنده، در مورد یک موضوع، عمیق‌تر و دقیق‌تر

اسکرول به بالا