مدت بسیار زیادی از اولین باری که درس نظم شخصی در پانزده دقیقه را در متمم خواندم میگذرد. چندین بار تلاش کردم آن را انجام دهم؛ اما هر بار به علت کمکاری خودم ناقص رها شد. البته اولین دلیلش برای من این بود که انتظار زیادی داشتم. به حرف با تجربهها گوش ندادم. یادم هست که یک بار که میخواستم نظم شخصی را دوباره شروع کنم، ۸ تا کار نوشتم! ۸ کار را همزمان وارد برنامهی نظم شخصی کردم.
تا خودمان سرمان به سنگ نخورد، عبرت نمیگیریم. متمم گفت مغرور نشو! گوش نکردم. نتیجهاش را هم دیدم.
این بار هم تصمیم گرفتم شروع کنم دوباره. این بار هم عاقل نشدم! البته فقط ۲ کار را میخواهم شروع بکنم. راستش یک کار بود ولی دقایقی پیش از نوشتن این پست، به دو کار تبدیل شد. کار دوم، هر روز نوشتن است. عادت به هر روز نوشتن تا جایی که نتوانی ننویسی. این را محمدرضا در یکی از نوشتههای اخیرش نوشته بود. پیشنهادهایی برای وبلاگ نویسی.
یکی از اهداف اولیهای که این وبلاگ را راه انداختم، نوشتنِ روزهایی که در بیمارستان خواهم گذراند، بود. زمان زیادی تا آن موقع نمانده است. از اول مرداد ماه شروع میشود. داشتم فکر میکردم که من این روزها با توجه به وقت بیشتر در طول روز (نسبت به بیمارستان)، بسیار کم مینویسم؛ آن وقت چطور از خودم انتظار دارم که در آن شلوغیهای بیمارستان هر روز بنویسم؟
کار دیگری که انتخاب کردم، به نوعی مرتبط با نوشتن است. البته نوشتن آکادمیک انگلیسی. در این مهارت زبان، هیچوقت تلاش موثر و مستمری برای بهتر شدن نکردم.
از امروز، چهارشنبه ۲۲ دی ۹۵، این دو کار را شروع کرده و اوایل اسفند، این برنامه ی ۴۰ روزه تمام میشود. اگر این کار را به انجام برسانم، دلیلی میشود برای راضی بودن از خود در شروع سال ۹۶. نمیخواهم مانند بسیاری که تازه انتخاب میکنند که چه کارهایی در این سال انجام دهند تا خوشحال باشند، باشم.
و یک سوال دیگه:))
تا الان هر مطالعه ای که برای خودسازی انجام دادم ،پراکنده و نا منسجم بوده . میخوام با متمم شروع کنم. (مرسی که من رو باهاش اشنا کردی 🙂
چطوری میتونم پیشرفتم رو ارزیابی کنم در این موضوعات؟ طوری که بتونم مشهود وواضح ببینم که چه تغییری کردم.اصلا قابل اندازه گیری هست یا کیفیه؟
سلام امیر محمد عزیز!
میشه از وبلاگت بپرسم؟ دامنه مستقل داره درسته؟میشه راهنمایی کنی ، میخوام برای خودم وبلاگ درست کنم:)))
پیشنهادهایی برای وبلاگ نویسی را خواندم . واقعا که این محمد رضا شعبانعلی بمب انرژی است و مسایل را از زاویه ای نگاه می کند که لذت بخش است و این ها با همین پیشنهادها به دست آمده است. پس فکر کنم عمل کردن بهشان مفید باشد.
مدل ذهنی محمدرضا واقعاً جالب است و حرفهایش قابل تامل.