دعوت به شنیدن (۵):‌ راول – بولرو

نامه‌ی برنستاین پانزده ساله را به دوستش Sid Ramin می‌خواندم.

Leonard Bernstein

در قسمتی از نامه نوشته بود:

 

I bought Bolero!!!

Of course dad gave me the necessary $0.80 as he is so enthused about the piece. So for the past week it’s been nothing but Bolero. My mother says I’m boleroing her head off. But am I in heaven!!

… And I can’t get over it. Of course it doesn’t come up to the way the orchestra plays it, but it’s marvelous anyway. And the ending! Speaking of cacophony!! Boom! Crash! Discord! Sock! Brrrr-rr!!

Well now that I’ve got that off my chest I feel better. Oh you have got to hear it soon. But my piano is so lousy that one note doesn’t play – but it serves the purpose.

 

بولرو رو خریدم!!!

معلومه که بابا ۸۰ سنت لازم رو بهم داد چون که خودش خیلی این قطعه رو دوست داره. هفته‌ی قبل فقط با بولرو گذشت. مامانم قاطی کرده و میگه دارم سرش رو با بولرو می‌برم!!

… ازش سیر نمیشم. معلومه که به خوبی ارکستر از آب در نمیاد [برنستاین تنظیم قطعه برای یک پیانو رو خریده بود و قطعه‌ی اصلی ارکسترال است]، ولی شگفت‌انگیز هست. و پایاناش! کلی صدای درهم و برهم و قاطی پاتی!! بووم! ضربه‌ها [سازهای کوبه‌ای منظورش هست] و ناجوربودن صداها! برررر!

حالا که حرفام رو گفتم، راحت شدم. باید بیای و بشنویش. البته پیانوم قدیمی هست و یه کلیدش کار نمی‌کنه ولی کار رو راه میندازه هنوز.

 

قطعه را نمی‌شناختم. دلم می‌خواست این قطعه را که برنستاین را به چنین شوق و ذوقی انداخته است،‌ زودتر بشنوم.

به یوتیوب رفتم و آن را سرچ کردم. اسم رهبر خاصی را ننوشتم.

از اولین‌ها در یوتیوب، اجرای Andre Rieu بود. می‌دانم که او قطعه را کمی تغییر می‌دهد تا آن را به نحوی اجرا کند که همه آن را دوست داشته باشند. اجراهای این فرد، برای علاقه‌مند کردن کسی به موسیقی کلاسیک، مناسب است. او، آن زیبایی عیان موسیقی را، به بهترین نحو، به نمایش می‌گذارد. در این پست‌ها هم، هدف‌ام گذاشتن بهترین اجرا نخواهد بود. هدف‌ام این است که این نوع موسیقی را به بقیه نشان بدهم. پس اجرای او مناسب این پست است.

 

 

بشنوید او را. یک تم ساده. تمی ساده که راول با نواختنِ یک انگشتی پیانو آن را ساخت و در نهایت تبدیلش کرد به این قطعه‌ی عظیم. تمی که بارها تکرار می‌شود و هر بار چیزی به آن افزوده می‌شود. در نهایت هم با یک پایان شگفت‌انگیز، تمام می‌شود.

دو سه باری اجرای Andre Rieu را گوش دادم. می‌خواستم نسخه‌ی کامل قطعه را بشنوم. با تردید نام برنستاین را به انتهای سرچ اضافه کردم. می‌خواستم ببینم که او که در ۱۵ سالگی به این قطعه، این حجم از علاقه را نشان داده بود، آیا در بزرگسالی دوباره به سراغش رفته است؟

سه اجرا از او یافتم. اجرای او با ارکستر پاریس را گوش دادم. کمی کیفیت نسخه‌ی موجود در یوتیوب پایین است و به همین دلیل، شاید به نظر برسد که اجرای خیلی خوبی نیست.

 

اگر اجرای بالا را خواستید بشنوید، یک دقیقه‌ی آخر را از دست ندهید.
———————————————–
یک پی‌نوشت ویدیویی: این یک دقیقه از برنستاین را ببینید. برنستاین، در حال اجرای سمفونی شماره‌ی ۸۸، از هایدن. اجرای یک دقیقه‌ای زیر، قسمتی از موومان چهارم این سمفونیِ هایدن است.

 

 

من را به یاد این بیت از سایه می‌اندازد:

نشود فاش کسی آن چه میان من و توست

تا اشارات نظر نامه‌رسان من و توست

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

12 کامنت در نوشته «دعوت به شنیدن (۵):‌ راول – بولرو»

  1. ممنون از هردوتا دوست عزیزم 🙂
    حتما این کارایی که گفتین رو انجام میدم …
    امیرمحمد ویدیو های کامل این برنامه رو از یوتیوب نگاه کردی ؟ توی هیچ سایت فارسی برای دانلود پیداش نکردم اما یوتیوب پر از ویدیو های کنسرته اما ترتیب نداره مطمئن نیستم کامل باشن ، از کجا نگاهش کنم بنظرت ؟

    1. ببین یه سری‌ش ترجمه شده ولی من خودم از تورنت دانلود کردم. با شناختی هم که ازت دارم، فکر نمی‌کنم که مشکلی با انگلیسی بودنش داشته باشی. ۲۵ تای اول رو از تورنت دانلود کردم. حدود ۱۳-۱۴ گیگ بود. برو دانشگاه و دانلود بکن :))

    2. ممنونم امیرمحمد حتما مالر رو گوش می دم ( می بینم! ) و برات می نویسم با هر دوشون چطور ارتباط برقرار می کنم …
      به کل تورنت از ذهنم رفته بود راست می گی من از اونجا ( متاسفانه ) زیاد فایل می گیرم چون اکثرا در هیچ کجای دیگه نمی تونم پیدا کنم
      کتاب شام با لنی هم دارم همون موقع که دیدم معرفی کردی خریدمش ( شاید گودریدز توی پروفایلت دیدم دقیق یادم نیست )، ولی گذاشتمش یک مدتی بگذره با موسیقی و … بیشتر اشنا بشم و چه خوب که این کنرستم معرفی کردی ، تا بعد بخونمش . همین الان حس خوب برنامه و خوندن کتاب و حتی مالر رو دارم حس می کنم ، حتما نظرمو برات می نویسم … ممنون از هر دوتاتون …

  2. امیرمحمد اجرای قشنگیه ، ممنون از به اشتراک گذاریش
    یادمه اولای ابان بود هندزفری توی گوشم بود و یک پلی لیست اتفاقی توی اسپاتیفای باز کردم که مال ژانر کلاسیک بود همینجوری گوش میدادم که به یکی از اجراهای همین بولرو رسید همون لحظه جذبش شدم و بعد دنبال یکی دوتا دیگه از اجراهاش رفتم …
    امیرمحمد من تازگیا پیانو رو شروع کردم راستش با این که کلاسیک گوش میدم اطلاعات زیادی از سبک ها و نوازندگان و … ندارم ، به نظرت از چه منابعی برم حالا کتاب و یا … که بهتر و بیشتر بتونم اشنا بشم ؟ کلا چه راهی بهتر است که اطلاعاتی که واقعا لازمه رو بتونم تدریجی بدست بیارم ؟

    1. سلام امیرمسعود.
      چقدر عالی. خیلی خیلی خوبه. حتما ادامه بده.

      داشتم فکر می‌کردم جوابت رو چی بنویسم. اول می‌خواستم بگم که برو کتابی مثل دعوت به شنیدن رو بگیر و بخون.

      ولی به نظرم بهتر هست که به جای این کتاب Young People’s Concerts رو که برنستاین تهیه کرده ببینی. هم کلی قطعه‌ی جدید گوش میدی و هم این که برنستاین رو بیشتر می‌شناسی و هم این که مقداری تئوری موسیقی یاد میگیری و قسمتی از این رو که چرا اینقدر عاشق برنستاین هستم رو میفهمی :))

    2. ببخشید من خیلی یهویی وارد بحث شدم!
      تا میتونی گوش کن علاوه بر این چیزی که امیر گفت!
      یا از اسپاتیفای یا اینکه اگه حوصله‌ت میشه اجراهای معروف رو پیدا کنی تو یوتوب. چون داخل پلی لیست‌های اسپاتیفای اجراهای خیلی شاخص از موزیک‌ها نیستن. معمولا نوازنده‌های جوون تر هستن که اونقدرا مثل قدیمیا احساسات رو نمیرسونن. با اینکه ممکنه تکنیکی تر باشن ولی حق قطعه رو ادا نمیکنن!
      حتی میتونم پیشنهاد کنم به جای اینکه قطعه-based بری جلو به صورت نوازنده-based گوش کن!
      برو کل اجراهای برنستاین و فون کارایان و دودامل رو مثلا ببین شاخص‌ها رو پیدا کن و هر قطعه‌ای رو اجرا کردن ببین و بشنو! 🙂 موفق باشی

      1. درست میگه شایان. من هم سعی می‌کنم برات چند تا از بهترین اجراهای برنستاین رو بنویسم. ولی تا اون موقع، پیشنهاد می‌کنم که اجراهای Mahler رو از برنستاین گوش بدی. از کل افرادی که من می‌شناسم، فقط ۴ نفر از اطرافیانم به مالر گوش میدن. اسمش به اندازه‌ی بقیه معروف نشده. بحث الان این نیست که این رو توضیح بدم. ولی به نظرم، هنوز هیچ کسی به شگفتی برنستاین، مالر رو رهبری نکرده. برنستاین، مالر رو دوباره زنده کرد.
        سمفونی‌های مالر رو با اجرای برنستاین ببین. گوش نده. حتما ببین. صورت برنستاین رو ببین که چجوری از تمام اجزای صورتش، موسیقی تراوش می‌کنه.
        برای شروع، این سه تا شاید خوب باشه:

        سمفونی دوم – موومان اول

        سمفونی پنجم – adagio

        سمفونی ششم – andante moderato

        (اگه از من میپرسی، سمفونی شش، شاهکارترینه. آواز قوی مالر هست. اصن نمیتونم بگم چقدر دوستش دارم)

        اجرای کسی به جز برنستاین رو نبین که ضرر می‌کنی.

        پی‌نوشت: امیدوارم یه روزی ببینمت و با هم بشینیم مالر گوش بدیم 🙂

        پی‌پی‌نوشت:‌ امیدوارم تو بشی پنجمین نفر 😉

  3. خیلی وقتا شک میکنم که موسیقی داره از سازهای ارکستر بیرون میاد یا از درون برنستاین.
    در هر حال اینو میدونم که احساس قطعه قطعا از درون برنستاین بیرون میاد

اسکرول به بالا