در این صفحه، آدرس وبلاگ‌های دوستان خود را می‌گذارم. به مرور این صفحه را تکمیل‌تر می‌کنم.
محمدرضا شعبانعلی
محمدرضا – معلم و دوست عزیزم – که از او بسیار آموخته‌ام و می‌دانم که همیشه سپاس‌گزارش خواهم بود.
یاسین صادقی
یکی از بهترین ثمره‌های سال‌ها وبلاگ‌نویسی من، آشنایی با یاسین بود. بخت خوش من است که او را شناختم. ای کاش نوشتن را شروع کند که شما هم او را بیشتر بشناسید.
شایان مجیدی (غیر فعال)
دوستی ما به خاطر کار مشترک آغاز شد ولی خوشبختانه با پایان آن کار نیز، ادامه یافت. و هم اکنون از آخرین کارهای مشترک ما، شروع وبلاگ نویسی‌ست.
مرتضی نوبخت
مرتضی نیز از دوست‌های با فاصله‌ی چند صد کیلومتری من است و از کسانی که بدون او – و یاسین – مدرسه پزشکی، به پیش نمی‌رفت و نخواهد رفت.
ساناز مجرد
چقدر خوشبخت بودم که در درس ادبیات فارسی ترم یک، در کلاس او افتادم و چقدر خوشبخت‌تر که این دوستی هم‌چنان ادامه دارد.
امیرمسعود حدیدی
دوست عزیز من که مشتاق دیدارش هستم و شوق یادداشت و نویسندگی را دارد. یک دانشجوی پزشکی متفاوت هست.
محمدرضا زمانی
روزهای کرونا بود و دوستی من و محمدرضا عمیق‌تر شد. اتفاقی، Quality Time اصلی ما، نوبت‌های مشترک سلمانی شد که با هم می‌رویم و قهوه خوردن‌های بعد از آن.
بهنام فلاح
بهنام الان کیلومترها دورتر است؛ اما این فاصله صرفاً فیزیکی است. می‌دانیم که چقدر نزدیک هستیم و چقدر برایم ارزشمند است.
امیرعلی رستگار کازرونی
امیرعلی نوشته که اولین دیدار ما یادش نمی‌آید. منم حداقل الان به یاد ندارم. به نظرم نشان‌دهنده‌ی این است که لحظات خوبمان در این دوستی، زیاد بوده است.
علیرضا هاشم آذر
علیرضا از دانشجوهایی بود که در علوم پزشکی شیراز با او آشنا شدم و این آشنایی برایم بی‌شک ارزشمند است.
مهدی کاواری
مهدی از آن دسته دانشجوهای دغدغه‌مند علوم پزشکی شیراز است. از صحبت کردن با او، همواره لذت می‌برم.
ایمان نظری
دوستی من و ایمان به زمانی برمی‌گردد که در گرگان بودم. تیزهوشان و کانون زبان. او را دوباره در متمم یافتم و همه می‌دانیم که دیدن یک چهره‌ی آشنا در جمعی که هنوز کسی را نمی‌شناسی، چه آرامشی دارد.
متین خسروی
متین هم از دانشجویان پزشکی است. دانشجویی متفاوت. نگاهی متفاوت. دنیایی متفاوت.
مصطفی قائمی
دوست دندانپزشک عزیز من که نوشته‌های دوست‌داشتنی‌اش را همواره می‌خوانم.
